در امتداد یادداشت 25فروردین (درددل)

                                                  افرابن 

جان پیر بالا کلستی شه پلی   بخاری په   اتا شیش همیشه داشته    اگه من یا که بیروز   

شیطونیجا  اتا کم جان پیر رو هدابو اماره             جدی یا شوخی    پیر زوئه    

      هنوزم مه یاد نشونه   اتا شو انده  خنده  په  دیوار  روره  زومی  و  کک و لل ر  بهونه   

    کردمی  و جان پیر  هم   هر چی بیشتر بزوبو   ایی ندوومبه  امه خنده   کجه دیه   ونه  

   شیش ر  بدی بوییم  جان  من اصلا  تکون خار  نئی  ونه په   

                      و خلاصه  چش و تن  شیطونیجا  خسته بئیبو   ختمی  

  سواهی  صبح  روجا اتا کم  وا هدابو  دشت و صحراره   تکه  سر بلند گو  صدا  پیته  همه جاره 

  ونه پشت سر  جان طلای  ونگ و  وا   گته  شه  جا وسته  اسا وقته   راست  بووئین   

            راستی  راستی  که  مه  دل  اونگداسته  خله  تنگ  بیه اسا  

                        اخ مه دست  اخ مه  لینگ   برف  زمستون  دله   بیه  بچا  

                                                                                   دکلمه  از  فرشید  

                    در  اینده   (و خلاصه  خامبه  بارم  از شه محل  از  شه  سره ) 

                                                                                                      منتظر باشید